Σκέψεις ξημερώματα...

    Σήμερα το ξημέρωμα γυρνούσα σπίτι περπατώντας. Η ώρα ήταν περίπου 2. Έφτασα σπίτι και βρήκα ξύπνιους τους γονείς μου και μερικούς, συνδεδεμένους στο internet, φίλους. Μάλιστα ο ενας ήταν το πλέον απίστευτο γεγονός πως βρισκόταν ξύπνιος τέτοια ώρα. Τελικά, αποκτώντας μια ρομαντική διάθεση που πήγαζε από την καρδιά μου, σκεφτόμενος τις δυσάρεστες καταστάσεις που έχουν καταλάβει τη ζωή μου τις τελευταίες μέρες, φτάσαμε παρέα μέχρι τις 4 το ξημέρωμα. Μ' αυτόν και με έναν άλλον φίλο.
    Όσο είμαι ξύπνιος φροντίζω η μπαλκονόπορτα και το πατζούρι να είναι ανοιχτά. Να βλέπω έξω τη φύση. Και όταν έρθει η ώρα να νικήσει ο ύπνος και η νύστα στο σώμα μου, σηκώνομαι, βγαίνω στο μπαλκόνι, ρίχνω μια ματιά έξω, κοιτάω τον ουρανό, κοιτάω τη γή,γυρνάω την πλάτη, ρίχνω ένα τελευταίο βλέμμα σαν να εύχομαι "θα τα ξαναπούμε σε μερικές ώρες. Θα ξανάρθω." και μετά κλείνω την κλειδαριά του πατζουριού. Τακ......... Τακ.........
    Χτες, μαζί με την προηγούμενη ευχή έκανα και μια ακόμη σκέψη καθώς το φως της νέας μέρας είχε ήδη αρχίσει να παλεύει με το σκοτάδι της νύχτας.Τι θα γινόταν αν σήμερα,Κυριακή 29 Ιουνίου 2008, δεν ξημέρωνε; Αν ο ήλιος δεν σηκωνόταν ψηλά στον ουρανό; Τι θα έλεγαν οι άνθρωποι; Πώς θα αντιδρούσαν; Και κυρίως πώς θα αντιδρούσαν τα ζώα που όσο να' ναι είναι πιο κοντά στη φύση από ότι οι άνθρωποι;
    Σήμερα το απόγευμα, αυτή τη στιγμη, επέλεξα να γράψω αυτή τη σκέψη σε αυτήν την ανάρτηση. Έπρεπε φυσικά να την προετοιμάσω κατάλληλα. Να βρω μια εικόνα που να περιγράφει κάτι αντίστοιχο. Κι αν όχι εικόνα, ένα τραγούδι. Κι αν όχι τραγούδι, τότε ένα κείμενο που να μου δείχνει πως έχει κάνει κι άλλος την ίδια σκέψη με εμένα σε αυτόν τον κόσμο κάποτε στο παρελθόν. Αναζήτησα λοιπόν τη φράση "No Sun Today".

Κι έπεσα στο παρακάτω τραγούδι των Linking Park:

Grey Daze - Sometimes

Sometimes things just seem to fall apart
Κάποιες φορές τα πράγματα μοιάζουν να γκρεμίζονται
When you least expect them too
Όταν το θεωρείς το πλέον απίθανο να συμβεί
Sometimes you want to pack up and leave behind
Κάποιες φορές θες να τα μαζέψεις και να τα αφήσεις όλα πίσω
All of them and all their smiles
Όλα αυτά και όλα τους τα χαμόγελα

I don't know what to think anymore
Δεν ξέρω πια τι να σκεφτώ
Maybe things will get better
Ίσως τα πράγματα να πάνε καλά
Maybe things will look brighter
Ίσως τα πράγματα να γίνουν πια φωτεινά
Maybe maybe maybe
Ίσως ίσως ίσως

Sometimes people surprise you
Μερικές φορές οι άνθρωποι σε εκπλήσσουν
(And people surprise me)
(Και άνθρωποι εκπλήσσουν εμένα)
Well I guess that's the price we pay
Λοιπόν... υποθέτω πως αυτό είναι το τίμημα
For wanting so badly
Όταν θες κάτι τόσο πολύ

I don't know what to think anymore
Δεν ξέρω τι να σκεφτώ πια
Maybe things will get better
Ίσως τα πράγματα να πάνε καλά
Maybe things will look brighter
Ίσως τα πράγματα να γίνουν πια φωτεινά
Maybe maybe maybe
Ίσως ίσως ίσως
I don't know what to think anymore
Δεν ξέρω τι να σκεφτώ πια
Maybe things will get better
Ίσως τα πράγματα να πάνε καλά
Maybe things will look brighter
Ίσως τα πράγματα να γίνουν πια φωτεινά
Maybe maybe maybe
Ίσως ίσως ίσως

I don't know what to think anymore
Δεν ξέρω τι να σκεφτώ πια
Maybe things will get better
Ίσως τα πράγματα να πάνε καλά
Maybe things will look brighter
Ίσως τα πράγματα να γίνουν πια φωτεινά
Maybe maybe maybe
Ίσως ίσως ίσως
Μερικές φορές μερικές φορές μερικές φορές