Τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
Αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται
Καληνύχτα όνειρα! Δε σας χρειάζομαι σήμερα!
Για πρώτη φορά δε χρειάζομαι τη νύχτα για να ονειρευτώ.
Δε χρειάζεται να κοιμηθώ για να ονειρευτώ.
Ζω τα όνειρα.
Και όσο αλλάζει ο καιρός θα τα ζω περισσότερο!
Οι φίλοι μου ζωγραφίζουν με μαύρο χρώμα
Γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
Νοιάστηκες για μένα Ν. Θυμάσαι τι σου είχα πει; "Ήμουν ευτυχισμένος και υπερχαρούμενος. Με σταμάτησα όμως". Με ρώτησες "γιατί;". Σου είπα "Γιατί δεν ήμουν ακόμη έτοιμος να δεχτώ ένα τέτοιο δώρο. Δεν έχουν τελειώσει τα πρόβληματα του κόσμου και έτσι δε μπορώ να παραδοθώ στη χαρά ακόμη". Κι εσύ Ν. θυμάσαι τι μου είπες; "Δεν έπρεπε. Μην το κόβεις. Να το ζεις!"..
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Και σύρματα
Στο λαιμό σας
Στα χέρια σας
Οι φίλοι μου...
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Το τελευταίο όνειρο
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ:
Προβολές,
Σκέψεις,
Συζήτηση με ένα φίλο
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:
Ένα παιδί / Ένας άνθρωπος (Προάγγελος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου