Άστραλον

Ήταν ένα σκυλί που το έλεγαν 1985
Ήταν ένα αγόρι που πέθανε
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΑ
Μετά γίναμε δύο
Όπως το εργοστάσιο στον κηφισσό
Γιατί οι περισσότεροι πέθαιναν γύρω μας
Γιατί σε όλους άρεσε να χορεύουν
Γιατί δεν είχαμε τίποτε
Εκτός απ΄ τη φιλία
Και σου είπα πως θα φύγουμε μακριά
Και μετά μπήκαμε για πάντα
Σ' ένα ασπρόμαυρο εξώφυλλο
ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Και τα σκυλιά έγιναν πολλά
ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΠΕ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΠΟΛΕΜΟΣ
Μέχρι σήμερα πάντοτε
Μετά ήρθε και ο τρίτος και τον αγαπήσαμε
Και γράψαμε τραγούδια για τα παιδιά
Για όλα αυτά που θέλαμε να αλλάξουμε
ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ κοιτούσαν τον κόσμο
Και ο κόσμος άλλαξε
Και τα πουλιά πέρασαν πολλές φορές
ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΑ κεφάλια μας
Σαν όνειρα που είχαν ΜΑΤΙΑ
Σαν εργοστάσια στο ηλιοβασίλεμα
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ
Σαν καλώδια που έμειναν για ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ
Στο πάτωμα
Σημάδια της ζωής
Ο ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ
Μας ένωσε σαν μια συνείδηση
Και μια μέρα χάθηκαν ΟΛΑ
Γίναμε δύο
ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
Στις μεγάλες πόλεις
Στα βήματα που χάθηκαν
Στα βήματα των άλλων
ΚΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΑΣΕ
Κι έμαθα πως όλα μπορούν να γίνουν
Δυνατός αέρας
ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
ΤΩΡΑ που τα χέρια μας ενώνονται ξανά
σαν το παιδί που περιμένει στη στάση
το φως ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ
συνείδηση, κάθε γενιάς ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
φίλε
Κ.Β. 2008