Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Όνειρα...

-Πώς ξέρω ότι τα όνειρά μου δεν είναι απλά μια αυταπάτη; Πώς ξέρω ότι τα όνειρα που κάνω μπορούν να βγουν αληθινά; Πως ξέρω ότι μπορώ πράγματι να βοηθήσω τους ανθρώπους και όχι να τους καταστρέψω; Πώς ξέρω ότι το κακό που έχω κάνει, τουλάχιστον, θα αντισταθμιστεί από το όποιο καλό θα έχω κάνει ως το τέλος της ζωής μου; Κάποιοι γελάσανε μαζί μου Θεέ μου!..
-Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους με όνειρα. Αν υπήρχε ένα κοινό σε όλους αυτούς ήταν ότι δε σταμάτησαν να ονειρεύονται, όσο κι αν γέλαγαν με τα όνειρά τους οι άλλοι.
-Έχεις δίκιο Θεέ μου... Πόνεσαν πολλοί άνθρωποι για να είμαι ο εαυτός μου τώρα ζωντανός. Δεν πρόκειται να τους εγκαταλείψω!

ΥΓ:
Άστρα... μη με μαλώνετε που τραγουδώ τη νύχτα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: