Αγαπητό μου ημερολόγιο, είσαι ο καλύτερός μου φίλος...αλλά δε σε βλέπω μόνο φιλικά.
Μου είπε χτες ένας φίλος ότι είχε μία ώρα στη διάθεσή του. Με ρώτησε λοιπόν πώς να την αξιοποιήσει! Του πρότεινα λοιπόν ως καλύτερη λύση, να ξαπλώσει στο κρεβάτι με τα χέρια κάτω από το κεφάλι και να αφήσει το μυαλό του να τον παρασύρει σε όποιες σκέψεις κρίνει αυτό, κοιτώντας το ταβάνι. Μου ανταπάντησε πως την τελευταία φορά που το έκανε αυτό ξύπνησε μετά από 2 ώρες(γέλια).
Δε μπορούσα όμως να φανταστώ ότι αυτό ακριβώς θα έκανα εγώ σήμερα το πρωί!
Χτες έπεσα για ύπνο νωρίς μόνο και μόνο για να κοιμηθώ χαρούμενος. Πόσον καιρό είχα να κοιμηθώ χαρούμενος!!! Πέρασα το βράδυ γαληνεύοντας! Ούτε καν ηρεμώντας. Γαληνεύοντας!
Αυτό που είδα όμως στον ύπνο μου ήταν πως κοιμήθηκα και αντί να ξυπνήσω Σάββατο, ξύπνησα Κυριακή μεσμημέρι... Ή τέλος πάντων κάτι περίεργο έγινε. Ξύπνησα και αντίκρυσα έναν άντρα να μου λέει ότι κοιμάμαι μια ολόκληρη μέρα(συγκεκριμένα "24 ώρες" μου είπε). Και μες στο όνειρο προσπάθησα να βγάλω και άκρη και το επιχείρημα που βρήκα ήταν ότι "πράγματι! Δε θυμάμαι να είδα παιδικά χτες!". Αν είναι ποτέ δυνατόν!
Θα μπορούσα να έψαχνα σε ονειροκρίτες να βρω τι σημαίνει! Το σκέφτηκα για μια στιγμή δηλαδή... Δε θέλω όμως! Ό,τι είναι να έρθει, θε να 'ρθει! Αλλιώς να προσπεράσει!
Και...uroula...καλή τύχη απόψε
Ελπίζω να περάσεις όσο υπέροχα πέρασα χτες. Και παραπάνω Μη ρωτήσεις τι έκανα! Είπα πως σε καμία δε θα πω(βλ. προηγούμενες αναρτήσεις). Αλλά θέλω να περάσεις υπέροχα ΥΓ: Μέσα σε όλα τα περίεργα των ημερών, γύρισα σπίτι για να βρω την αδελφή μου να παίζει πιάνο.
...
Έχει να παίξει από παιδί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου