Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

Ένα δικό μου "νανούρισμα"

Τόσα μουσικά νανουρίσματα τριγύρω.
Ήθελα να φτιάξω κι εγώ κάτι.
Έκλεισα τα φώτα του σπιτιού και έμεινα με το φως του φεγγαριού και του δρόμου.
Και ξεκίνησα να γράφω...
Είναι δύο εκδόσεις καθώς οι στίχοι δε βόλευαν ακριβώς για τραγούδι... Παραθέτω και τις δύο:
Το τραγούδι είναι εδώ.

Στίχοι:


Άλλαξα χώρο, άλλαξα και φως
Άλλαξα το χώρο μου και άλλαξα και φως
Βλέπω διαφορετικά. Νιώθω διαφορετικός
βλέπω αλλιώς, νιώθω διαφορετικός
Κουνώ τα μάτια μου πάνω-κάτω
Τα μάτια μου στοχεύω να κοιτάζουν πάνω-κάτω
και βλέπω τη ζωή από την κορυφή ως τον πάτο.
και βλέπω τη ζωή απ' την κορφή ως τον πάτο


Είναι περίεργη απόψε η νύχτα. Απόψε φυσάει.
Είναι περίεργη η νύχτα και απόψε. Φυσάει.
Ίσα-ίσα βλέπω το μελάνι. Μα δε με νοιάζει. Η καρδιά μιλάει.
Δε βλέπω το μελάνι μα η καρδιά μου μιλάει.
Πόσο υπέροχη είναι η ησυχία! Προμηνύει πολλά.
Υπέροχη η ησυχία! Προμηνύει πολλά.
Καταιγίδες...ή ξαστεριά.
Καταιγίδες... ή ξαστεριά.


Θα ήθελα να μοιραστώ με εσένα το τώρα.
Θα ήθελα να μοιραστώ με εσένα το τώρα.
Να μοιραστώ ό,τι ζω αυτή την ώρα.
Να μοιραστώ μαζί σου ό,τι ζω αυτή την ώρα.
Το σκοτάδι, την ησυχία και τη Βαβυλώνα.
Σκοτάδι, ησυχία, και τη Βαβυλώνα
Μόλις γέννησε η νύχτα και είναι λεχώνα.
Μόλις γέννησε η νύχτα και είναι λεχώνα


Δε με νοιάζει από πού ήρθε ή πού θα πάει
Δε με νοιάζει από πού ήρθε ή πού θα πάει
Όσο δύσκολο κι αν μοιάζει, ο Θεός με οδηγάει.
Όσο δύσκολο κι αν μοιάζει, ο Θεός με οδηγάει.
Δε βλέπω το μελάνι και δυσκολεύεται η γραφή.
Δε βλέπω το μελάνι και δυσκολεύεται η γραφή.
Με αγάπη κι ένστικτο γράφω όμως. Η φωνή σιωπηλή.
Μα με αγάπη, ένστικτο γράφω. Η φωνή σιωπηλή.

Σαν παιδί μοιάζω κι απόψε που μαθαίνει.
Σαν παιδί μοιάζω κι απόψε που μαθαίνει
Ο αέρας, να αλλάξω σελίδα προσμένει.
Ο αέρας, να αλλάξω σελίδα περιμένει.
Μα έτσι κι αλλιώς τελειώνει ο χώρος μου εδώ.
Μα έτσι και αλλιώς τελειώνει εδώ
κι έτσι αλλάζω σελίδα δίχως να χάσω λεπτό.
Αλλάζω σελίδα δίχως να χάσω λεπτό.


Ωραία, από εδώ έχει άλλο φως.
Ωραία από εδώ έχει άλλο φως.
Αλλάζει, ξεχωρίζει και απόψε ο ουρανός.
Αλλάζει, ξεχωρίζει και απόψε ο ουρανός.
Κι αν σκοτείνιασε φωτίζω και ας είμαι μοναχός.
Κι αν σκοτείνιασε φωτίζω, και ας είμαι μοναχός.
Δεν ξέρω τι συμβαίνει, όμως είμαι ζωντανός.
Δεν ξέρω τι συμβαίνει όμως είμαι ζωντανός.


Συνήθισε το χέρι στην αυτόματη γραφή και πια δε βλέπω
Συνήθισε το χέρι στην γραφή και πια δε βλέπω.
Αγγίζω σήμερα το διαφορετικό και ό,τι ίδιο παραβλέπω.
Αγγίζω το "αλλιώς" και ό,τι ίδιο παραβλέπω.
Φυσάει και κοιτώ το χάδι του αέρα στην κουρτίνα.
Φυσάει και κοιτώ το χάδι στην κουρτίνα
Θυμάμαι και τα άσχημα της ζωής μου, όλα εκείνα.
Θυμάμαι και τα άσχημα της ζωής μου, όλα εκείνα.


Φυσάει και το χαίρομαι που ακόμη δε φοβάμαι.
Φυσάει και το χαίρομαι που ακόμη δε φοβάμαι
Τους φόβους μου τους έδιωξα, για σένα όμως λυπάμαι.
Τους φόβους μου τους έδιωξα, για σένα όμως λυπάμαι.
Δε φοβάμαι για εμένα. Δε φοβάμαι για το φως.
Δε φοβάμαι για εμένα. Δε φοβάμαι για το φως.
Φοβάμαι για το άστρο που της φυλάει ο ουρανός.
Φοβάμαι για το άστρο που σου φυλάει ο ουρανός.


Ψίθυροι ακούγονται. Φωνές από το δρόμο.
Ψίθυροι ακούγονται. Φωνές από το δρόμο
Αυτή είναι η αλήθεια μου ακόμη κι αν κρυώνω.
Αυτή είναι η αλήθεια μου ακόμη κι αν κρυώνω.
Ακόμη και αν έχασε η καρδιά μου την ελπίδα
Ακόμη και αν έχασε η καρδιά μου την ελπίδα
η αγάπη μου υπάρχει για να κόβει σα λεπίδα.
η αγάπη μου υπάρχει για να κόβει σα λεπίδα.


Να κόβει ό,τι σε κρατά δέσμια απ'τους ανθρώπους.
Να κόβει ό,τι σε κρατά δέσμια απ' τους ανθρώπους.
Τα όνειρα να αγγίζεις με διάφορους τρόπους.
Τα όνειρα να αγγίζεις με διάφορους τρόπους.
Κλείσε τα μάτια και κοιμήσου γλυκιά μου.
Κλείσε τα μάτια και κοιμήσου γλυκιά μου.
Είμαι ακόμη εδώ. Χτυπάει η καρδιά μου.
Είμαι ακόμη εδώ. Χτυπάει η καρδιά μου.


Όσο είμαι εδώ γλυκιά μου, θα με έχεις φυλαχτο.
Όσο είμαι εδώ γλυκιά μου, θα με έχεις φυλαχτό.
Κι αν τα χρόνια περάσουν και με ξεχάσεις, θα 'μαι εδώ.
Κι αν τα χρόνια περάσουν και με ξεχάσεις θα'μαι εδώ.
Σκοπό μου έχω να ζήσω, να υπομένω, ν' αγαπώ.
Σκοπό μου έχω να ζήσω, να υπομένω, ν' αγαπώ.
Αυτό ήταν το νανούρισμα. Να ξέρεις! Είμαι εδώ.
Αυτό ήταν το νανούρισμα. Να ξέρεις, είμαι εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: