180 + 1 Αναρτήσεις

Είμαστε έξω, ο καθένας παίρνει το λεβιέ του. Ο Ρεσνύκ ισιώνει το κεφάλι του, κατεβάζει τον μπερέ στ' αυτιά και σηκώνει τα μάτια στον χαμηλό, γκρίζο ουρανό, απ'όπου στροβιλίζεται το αμείλικτο χιόνι: "Εαν είχα ένα σκυλί, δε θα το έβγαζα έξω" από το βιβλίο "Εαν αυτό είναι άνθρωπος". Θα δώσω μια μικρή εξήγηση τι σημαίνουν τα παραπάνω λόγια για όσους δε διαβάσουν το βιβλίο.
    Έχουν κλείσει τον συγγραφέα και άλλους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Μία το ξημέρωμα η ώρα. Αέρας, χιόνι, καταιγίδα. Και οι συγκεντρωμένοι στο στατόπεδο διατάζονταινα βγουν για να συνεχίσουν το ταξίδι τους σε ένα ακόμη μέρος για το οποίο δε γνωρίζουν τίποτα. Τίποτα πέραν του ότι κι εκεί δε θα νιώθουν, γιατί δε θα είναι, ελεύθεροι. Και τότε λέει ένας συγκρατούμενος τα παραπάνω λόγια υπονοώντας "ούτε το σκυλί μου δε θα έβγαζα έξω... εμάς γιατί μας συμπεριφέρονται χειρότερα κι από σκυλιά;"