Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

...αμάλγαμα...

Αυτή τη φορά θα πιστέψω τα λόγια σου.
Και είμαι πραγματικά χαρούμενος που κανείς γνωστός μου δεν ξέρει για σένα.
Ούτε τι κάνεις. Ούτε ποια είσαι. Ούτε πού μπορεί να εξαφανιστούμε μαζί στο μέλλον. Είναι μυστικό! Το δικό μας μυστικό!
Πραγματικά είναι μαγικός ο τρόπος που τα καταφέρνεις με μια σου φράση μόνο.
Και πρέπει να είναι θέλημα Θεού αυτό. Άλλωστε πιστεύεις κι εσύ στον ίδιο Θεό
Σε ευχαρίστησα προσωπικά εσένα.
Τον Θεό προτιμώ να Τον ευχαριστήσω με τις πράξεις μου.
Στο μεταξύ όμως:


38 πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε δυνάμεις
39 οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν.



Λοιπόν... τι λες; Θα χαθούμε στο όνειρο;

Δεν υπάρχουν σχόλια: