Σαν κλασσικό παιδί με απορίες...

-Για ποιον δουλεύεις; Τι συμβαίνει στη μητέρα μου; ΠΕΣ ΜΟΥ!
-...
-Εντάξει. Σου έδωσα την ευκαιρία. Αυτό υποτίθεται ότι κάνουν οι ήρωες. Σωστά;
-Περίμενε...
-...
-Τι; Τι πας να κάνεις;
-...
-ΣΤΑΜΑΤΑ!!!

---

Συνέχισε να παρακολουθείς αν αυτό σε ευχαριστεί. Συνέχισε να σκέφτεσαι! Να σκέφτεσαι συνέχεια! Αλλά αν δεν το καταλαβαίνεις, ότι από αυτό δε βγαίνει τίποτα υγιές, μπορώ να το χειροτερέψω. Μπορώ να συνεχίσω να γράφω. Το μυαλό μου είναι γεμάτο σκέψεις. Είναι γεμάτο απορίες. Μπορώ να γεμίσω 20,30,40 αναρτήσεις σε μία μέρα. Συνέχισε να με παρακολουθείς και στο τέλος θα τρελαθείς. Εγώ το αντέχω. Δικές μου σκέψεις. Δικό μου το πρόβλημα. Απλώς φιλική συμβουλή... Η έκρηξη έρχεται σιγά-σιγά. Το βλέπω! Αλλά δε θα με πάρουν τα σκάγια. Η επιλογή δική σου. Η έκρηξη δική σου. Οι σκέψεις μου δικές μου!