Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Blog = weB LOG

-Δεν έχει κάνει τίποτε αξιόλογο στη ζωή σου. Δεν έκανες ποτέ σχέση που να κρατήσει. Δεν αγάπησες κανέναν. Δεν προσέφερες τίποτα στην ανθρωπότητα.
-Έχω λόγους γιατί...
-Άσε με να μαντέψω. Οι γονείς σου, σου κατέστρεψαν την παιδική σου ηλικία;
-Οχι... Δηλαδή, ναι. Αλλά ήταν...
-...φριχτό σίγουρα. Δεν το αγνοώ αυτό. Αλλά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που φορτώνουν όλες τους τις αποτυχίες σε αυτούς που τους απογοήτευσαν. Χρησιμοποιούν τα εφηβικά τραύματα σα δικαιολογία για να γίνουν κάτι λιγότερο από αυτό που θα μπορούσαν να γίνουν. Και υπάρχουν και άλλοι... που χρησιμοποιούν αυτά τα τραύματα για να δημιουργήσουν κάτι αξιόλογο. Ο άντρας μου ήταν ένας από τη δεύτερη κατηγορία. Όσο για σένα... για όλα αυτά που έχεις επιτύχει, καλά ή άσχημα, θα μπορούσες κάλιστα να μην είχες ζήσει καθόλου.
-Κάνεις λάθος.
-Όχι, δεν κάνω.
-Κάνεις. Για μένα!
-Πώς ακριβώς;
-Μου... μου λείπει. Μου λείπει το ότι νόμιζα πως ενδιαφερόταν. Μου λείπει το ότι νόμιζα πως ήμουν...ξεχωριστή! Μου λείπει. Εντάξει; Χαρούμενη;

Δεν υπάρχουν σχόλια: