Ατέλειωτο(Διπλοερμηνεία)

Ήτανε δύσκολη η αρχή
μα δεν τελείωσα ακόμη
κι ελπίζω αυτή η βροχή
να μην οδηγήσει σε χιόνι.

Ανακάλυψα την ιστορία ξανά πριν λίγες ώρες.
Έμαθα για κάποιες ψυχές, για κάποιους λαθρεπιβάτες.
Άνοιξα, αρκετά ώστε να ακούω της βροχής τις σταγόνες
κι αυτό το "τακ-τακ" χειροκρότημα για ακροβάτες.

Για ακροβάτες και τους μάγους που είναι τέτοια ώρα έξω.
Ακροβάτης πρέπει να είσαι για να ζήσεις.
Μάγος πρέπει να είσαι αν το πεις το "θα τ' αντέξω".
Άνθρωπος όχι, αν μπορείς σε μια ψυχή τα μάτια να κλείσεις.

Δεν είναι η ψυχή που χάθηκε.
Δεν είναι τα όνειρα ποθ δε βγήκαν αληθινά.
Δεν είναι το πρόβλημα που θάφτηκε.
Είναι μαζί όλα αυτά και άλλα πολλά.

Κι είχα καιρό να ακούσω ραδιόφωνο.
Όπως όταν ήμουν στο σχολείο, πριν κάμποσα χρόνια.
Είχα καιρό να αφαιρέσω τη φωνή απ' το μικρόφωνο.
Να ακούσω μια φορά χωρίς να ανοίξουν τα σαγόνια.

Όμορφα... Τα μάτια μου ξεκίνησαν να κλείνουν.
Και το φως δε βοηθάει την κατάσταση.
Η μουσική και τα τραγούδια τ'αυτιά να κοιμηθούν δεν τα αφήνουν.
Κι ο πόνος στο μυαλό κάνει μετάσταση.

Το σώμα ζητάει να κοιμηθεί απεγνωσμένα.
Λογικό. Περασμένη η ώρα.
Και κάποια μάτια όμως ίσως ζητούν λύτωση από εμένα κι από σένα.
Και δεν υπάρχει "μακάρι". Αν το ήθελα θα ήμουν έξω τώρα...