Τα βράδια μεγαλώνουν οι μνήμες, τα όνειρα, οι σκέψεις, οι καρδιές, οι αγάπες, οι φιλίες, η πίστη.
Τα βράδια έχει άλλο ήχο η κιθάρα, η μελόντικα, η φλογέρα.
Και το ξημέρωμα έχει άλλο ήχο όταν βρέχει όπως σήμερα που το είδα. Κι ελπίζω να το δω και αύριο.
Και η ζωγραφική έχει άλλο σχήμα όταν ξεκινάς ξανά μετά από 18 χρόνια, επειδή είδες ένα ντοκιμαντέρ με τον Μονέ στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Ένα σχήμα σαν και το παραπάνω ας πούμε...
Όπως επίσης, η δωρεά έχει άλλη έννοια όταν τη ζητάει κάποιος με ένα από τα μεγαλύτερα έργα στο διαδίκτυο*.
Ήταν υπέροχη η νύχτα. Και ο ήλιος το ίδιο, και ας μην φάνηκε.
Ήταν υπέροχα τα όνειρα και ας μη θυμάμαι κανένα τους.
Ήταν υπέροχη η παρέα της και ας στενοχωρήθηκα τελικά.
Θα είναι υπέροχα αύριο αν δω το ξημέρωμα...
Θα ήταν υπέροχα αν είχα δει τη Δημιουργία πριν το εξημέρωμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου