Είναι τουλάχιστον μαγικό.
Τόσα όνειρα. Τόσες σκέψεις. Τόσο καλό.
Τόσο μεγάλος ο ουρανός. Τόσο μεγάλα τα σύννεφα
κι όσα είδα κλουβιά, άδεια να μείναν ύστερα.
Μεγαλώνοντας πιάναμε το στυλό όλο και λιγότερο.
Το έπιασες ποτέ εκτός σχολείου; Για κάτι περισσότερο;
Μάλλον όχι. Δεν πειράζει όμως. Δεν πειράζει!
Ήταν όμορφη η νύχτα και το μυαλό σκέψεις μοιράζει.
Διαβάζει και σκέφτεται. Επεξεργάζεται και καταλήγει.
Μοιράζει και ονειρεύεται. Αφουγκράζεται και η σκέψη με τυλίγει.
Τη νύχτα σου αφιερώνω απόψε. Δίπλα σου είμαι.
Στέκομαι με τα χέρια ανοιχτά και ταξιδεύει το είναι.
Οτιδήποτε χριεαστείς να μου το πεις. Θα είμαι εδώ.
Μου άρεσε που μιλήσαμε. Και για εσένα είμαι εγώ.
Αφιερωμένοι οι στίχοι από έναν αθηναίο.
Ήσαν έμπνευση σήμερα, αν και δυσάρεστο το νέο.
Να μη φοβάσαι όμως. Θα δεις. Το ξέρεις. Είναι απίστευτο
πόσες ζωγραφιές χωράνε σε ένα στυλό. Είναι απίστευτο!
Στη Salokicca,
Με αγάπη
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου