Ήμουνα πάντα με τον Έκτορα...

Ο Έκτορας ήταν ο αδικημένος της υπόθεσης. Είχε να αντιμετωπίσει θεούς και δαίμονες και ημίθεους! Και όμως δέχτηκε να προσπαθήσει να πολεμήσει μια χαμένη εξαρχής μάχη με το θάνατο.
Αν όμως ο Έκτορας είχε γεννηθεί στην εποχή του Ίκαρου, θα ήμουν με τον Ίκαρο. Προσπάθησε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Και το κατάφερε προς στιγμήν. Ανεξαρτήτως αποτέλεσματος, το κατάφερε!
Και θα πω μερικούς τελευταίους στίχους που σκέφτηκα το μεσημέρι, κοιτώντας ένα αεροπλάνο που περνούσε από ψηλά, πριν κλείσω για απόψε...

Μέσα στο απέραντο γαλάζιο το δικό σου το λευκό
σαν ένα φόρεμα φτιαγμένο από κρυμμένο ουρανό
Ό,τι κι αν γίνει η ματιά μου πάντα θα σ' ακολουθεί.
Και η καρδιά μου θα μοιράζει αγάπη πάντοτε εδώ κι εκεί!


Πηγή>>>