...ένας εκπαιδευόμενος για άγγελος ακόμη...

Τα χέρια μου έχουν παγώσει. Το νερό είναι κρύο.
Κρατώ το μελάνι, όμως το χέρι μου τρέμει.
Το μυαλό είπε στην κόλαση της αμαρτίας "αντίο".
Είδα και το Χριστό στην καρδιά να μπαίνει.

Και κάπου εδώ Κύριε έχω μια νέα ανακοίνωση.
Πιστεύω ότι θα βοηθήσει τη δική μας συμβίωση.
Σου στέλνω έναν άνθρωπο ακόμη.Υπεύθυνα!
Το κάψιμο των φτερών του διεύθυνα.

Δεν της έδωσα καινούρια. Είναι δική της δουλειά.
Πιστεύω όμως πως τον ετοίμασα καλά.
Δεν είμαι περήφανος για τον τρόπο που χρησιμοποίησα.
Δεν τον σκότωσα όμως. Αγάπη αναποίησα.

Αυτό δεν είχα πει και παλιά; Αλλά σίγουρος δεν ήμουν.
Είχα ρωτήσει ένα φίλο να μου πει αν σίγουρα μπορούσε.
"Άμα φίλους δεν είχες... Άμα δίπλα σου δεν ήμουν...
Την αγάπη ν'αναστήσεις ίσως,μήπως θα μπορούσες;"

Δεν ήμουν σίγουρος για εμένα ότι μπορούσα να το κάνω.
Το πίστευα μεν, αλλά μπορεί και να νόμιζα ότι το χάνω.
Πώς θα μπορούσα να φανταστώ ότι κάποτε θα το καταφέρω;
Πώς θα μπορούσα την αγάπη από το τίποτα να φέρω!

Σου στέλνω έναν άγγελο για εκπαίδευση Κύριε!
Θέλει να τον διδάξεις Κύριε!
Πέρασε πολλά. Συγχώρεσέ τον Κύριε.
Αγάπησέ τον όπως αγάπησες κι εμένα Κύριε!

Δεν έχει λάβει τ' Άγιο Πνεύμα Κύριε!
Δε θα σου υποδείξω τι να κάνεις Κύριε!
Έχασα εγώ. Το ξέρω Κύριε!
Όμως έφερα έναν ακόμη κοντά Σου. Συγχώρεσέ με! Κύριε!

Είσαι Παντοδύναμος και πιστεύω σε Εσένα.
Υπήρξανε τα μάτια του πολλάκις κλαμμένα.
Γιάτρεψέ τα ως γιατρός, καλύτερος κι από το χρόνο.
Συγχώρεσέ τον. Δικό μου το φταίξιμο. Μόνο!

Σαν τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων. Μίλα μαζί του.
Στείλε το Πνεύμα Σου να φωτίσει τη ζωή του.
Στείλε τη μητέρα του να νιώσει την καρδιά τη δική του.
Λάμψε Κύριε. Κάνε τη λάμψη Σου δική του.

Τον ετοίμασα Κύριε. Πλέον είναι δικός Σου.
Μες στο σκοτάδι να τον λούσεις με το Φως Σου.
Και πες στη μητέρα του συγγνώμη
γιατί τα μάτια μου ντρέπονται να την αντικρύσουν ακόμη...