Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Βράδυ παρασκευής ίσον βράδυ σαββάτου...

Περίεργα ξεκίνησε η μέρα.
Κάποτε μου είχε πει κάποιος μια ιστορία για έναν που έχτισε εκκλησία στην αυλή του και κάποιο βράδυ του εμφανίστηκε ο άγιος, προς τιμήν του οποίου είχε χτίσει την εκκλησία, ενώ κοιμόταν και του είπε "Εσύ κοιμάσαι κι εγώ καίγομαι". Βγήκε στην αυλή και δεν είδε τίποτα. Ξαναέπεσε για ύπνο και είδε πάλι τον άγιο να του λέει "Εσύ κοιμάσαι κι εγώ καίγομαι".
Τελικά ο άνθρωπος ντύθηκε και πήγε στην εκκλησία στην αυλή του για να διαπιστώσει πως στην Αγία Τράπεζα κάνανε τελετές σατανιστές.
Κάπως αντίστοιχα ξεκίνησε και η δική μου μέρα.
Είχα δει ένα όνειρο με ένα μικροσκοπικό πλασματάκι που το έλεγαν Μεγακλή. Ούτε καν θυμάμαι τι περιέγραφε.
Όταν ξύπνησα είχα ένα τρομερό πονοκέφαλο.
Η φαντασία μου, ή στη συγκεκριμένη περίπτωση το πνεύμα μου, σηκώθηκε πρώτο και αντίκρυσε στο χαλί μπροστά του ένα κίτρινο κεφάλι με πορτοκαλί μάτια και στόμα με μυτερά αυτιά και γύρω του τέσσερις θέσεις για κεριά με βάση(3 κεριά χωρούσαν σε κάθε ένα). Και αυτά ήταν αναμένα.
Το πνεύμα μου λοιπόν σύρθηκε στο πάτωμα και άρχισε να αναποδογυρίζει τα κεριά. Και σε κάθε αναποδογύρισμα ο πονοκέφαλος μειονόταν.

Όταν επιτέλους σηκώθηκε και το σώμα μου, αφού το πνεύμα μου επανήλθε στο σώμα μου,περιέγραψα το σκηνικό αυτό σε ένα φίλο μου και μου είπε "εεε... τι παίρνεις;". Πραματικά...δεν ξέρω... κάτι συμβαίνει...αλλά δεν ξέρω τι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: