Μέσα σε αυτές τις δύσκολες,για εμένα, μέρες, που μπορεί να γίνουν δυσκολότερες αλλά μπορεί και όχι, θέλω να (απο)χαιρετίσω ένα πρόσωπο που δε γνώρισα ποτέ από κοντά(νομίζω) αλλά είχε ένα φως ελπίδας η φωνή της... ή μάλλον η καρδιά της. Γιατί από καρδιάς έγραφε στο blog της. Το ψευδώνυμό της "Ονειροπαγίδα". Το blog της ήταν "oneiropagida.blogspot.com". Και σήμερα συνειδητοποίησα πως το έχει κλείσει. Δεν έμπαινα συχνά αλλά όταν έμπαινα διασκέδαζα με την κάθε εγγραφή. Είχαν αλήθεια τα λόγια της. Και αυτό που μου άρεσε πιο πολύ είναι ότι ήταν δικά της.
Το μόνο που έχει μείνει πλέον να θυμίζει το ότι υπήρξε κάποτε ένα τέτοιο blog είναι ο "Συναθροιστής blogόσφαιρας". Όμως αφού το blog έχει κλείσει, κάποτε θα πάψει να λειτουργεί και ο παραπάνω σύνδεσμος. Ακόμη και τότε όμως θα υπάρχει αυτό για να το κρατάει ζωντανό στις μνήμες. Και όταν χαθούν όλα, θα έχει μείνει το μυαλό μου να τη θυμάται και την ίδια αλλά και την καρδιά της. Κι όταν χαθώ κι εγώ... μόνο η Δημιουργία θα θυμάται την ύπαρξή της...
Κι αφού μάλλον χρειαζόμαστε τις ονειροπαγίδες για να μας προστατεύουν όταν κοιμόμαστε , αφιερωμένο και το παρακάτω τραγουδάκι:
Οι καλύτερες μέρες είπες είναι κοντά
Μη σε πιάνει ο φόβος θα το νιώσεις ξαφνικά
Στην καρδιά στο μυαλό σ' έχουν για τρελό
Κι όλα αυτά θα φανούν λογικά όνειρα γλυκά
Οι καλύτερες μέρες έρχονται κρυφά
Μακριά απ' τον ήλιο και ημερολόγια
Και ένα φως το χλωμό το κρατάς σβηστό
Δε πονάς και μου λες τώρα πια όνειρα γλυκά
Στίχοι: Ονειροπαγίδα
Μουσική: Ονειροπαγίδα
Πρώτη εκτέλεση: Ονειροπαγίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου