Απόψε τα αυτιά μου κλείνω

Αφού δε νιώθω να πω, αλλά νιώθω να γράψω
αυτό θα κάνω: θα γράψω. Θεέ μου δε θα πάψω
να πιστεύω σε Εσένα και στα φτερά που μου'χεις δώσει
γιατί ξέρω πως το αύριο για μένα δε θα ξημερώσει.

Αν μπορούσα Κύριε να καταστρέψω κι Εσένα θα το έκανα.
Εν αγνοία μου, μα θα το έκανα.

τι απέγινε το φως που έβλεπα μικρός;
Ακόμη υπάρχει ή έγινα τυφλός;
Και το χειρότερο... οικιοθελώς...
Ο Υϊός αναστήθηκε. Σειρά μας να μας καλοδεχτεί ο Θεός.

Δε θα ρωτήσω τι έχω κάνει και βλέπω το σκοτάδι.
Στέλνω στο φως. Και αυτό είναι στη ζωή μου το μόνο λιβάδι.
Ξέρω πως δεν είναι αρκετό. Συγχώρεσέ με...
Απόψε τα αυτιά μου κλείνω. Πέφτω... Αγκάλιασέ με...