Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

"Σκέψου λίγο τον κόσμο..."

Η ώρα 6 προ μεσημβρίας.
Ξενυχτισμένος γυρνάω, επιστρέφω στο σπίτι.
Μες στο τραίνο μπαίνω
και μια ατμόσφαιρα νέα γεννηθήτι.

Κάπου εκεί, ανάμεσα
σε ψέμα και αλήθεια
μάτια ξεκούραστα ζητιάνεψα
να γίνουν, μέχρι να γυρίσω, συνήθεια.

Και κάπου στο κέντρο ήρθε μία κοπέλα
με κλειστές τις θύρες του μυαλού να φωνάζουν "έλα"!
Σ'ένα δικό της κόσμο χαμένη
Σφιχτά απ' το κάγκελο πιασμένη.

Τον κόσμο προσπαθούσε
γιατί δεν ήθελε να δει.
Όμως ο κόσμος είναι αυτός που φτιάχνεις εσύ.
Σ' ένα ψέμα ακροβατούσε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: