Η Κορίνα των βράχων

Ξαναντικρύζω σελίδες που μπορώ να γεμίσω
μ' ένα στυλό και λίγο μελάνι.
Στο χαρτί αναμνήσεις θα εμποτίσω
κι ευελπιστώ να βγουν με χάρη.

Εφτά χρόνια ποίησης κι άλλα τέσσερα μαγείας
εκ των οποίων πολλά ήταν οδός ταχείας κυκλοφορίας.
Πολλά αλλάξαν κι εγώ είχα μείνει ίδιος ενώ
μια ακόμη παρέα προστέθηκε να συμπληρώσει το κενό.

Το όνομά της, Σπίθα
Μαύρη ηλιαχτίδα.
που μεγαλώνοντας απέκτησε και χρώμα καφέ
και τη θυμάμαι ακόμα στο πάντα και στο ποτέ.

Τρία τραύματα.
κι αν γίναν θαύματα
επήλθε το τέλος.
Συμπέρασμα; Ευθανασία επομένως.

Τρία τραύματα στο ίδιο μέρος.
Αυτά ήταν που φέραν το τέλος
Μες στο σκοτάδι της μαγείας
ήταν η σχέση πρώτης φιλίας.

Κι όταν όλα τελειώσαν, μία νέα προσπάθεια
πήγε να φέρει το φως, δίχως εμπάθεια
μα με περίσσιο θάρρος.
Το όνομά του Κρας μα λίγο κράτησε ο φάρος.

Το όνομά του Κρας απ' την καρδιά στην πλάτη
Μετάφραση του "έρωτα" μα ήταν απάτη,
γιατί δε σκεφτήκαμε την άλλη εκδοχή
Μετάφραση: "καταστροφή".

Και τώρα πάλι μαζί
με ένα νέο σκυλί
αγάπη να δώσουμε
και μαζί να βιώσουμε.

Όσα όνειρα μείναν, να γίνουν ξανά
απ' την αρχή με νέα μέλη και με πιο δυνατή καρδιά.
Η ζωή της ξεκίνησε στην Ελευσίνα.
Το ποίημα τους αφιερώνω. Α! Το όνομα αυτής: Κορίνα!