Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Και η εκπαίδευση αρχίζει από τώρα

Βλέπω να έρχονται οι μέρες που δε θέλουν οι πολλοί
και το πρόσωπό μου θα κρύψω, ντυμμένο στα λευκά.
Έχω ελάχιστο καιρό για προπόνηση. Προετοιμάζονται χρόνια αυτοί.
Και τη φωνή μου θα αλλάξω. Δε θα γνωρίζομαι απ' αυτά.

Και το όνομα το έχω, μα ελπίζω να βρω καλύτερο.
Κάποιο πιότερο κρυφό. Όχι όμως μεγαλύτερο.
Μπορεί τότε να χαθώ
και κόκκινο να γίνει το ύφασμα, από λευκό.

Αξίζει όμως να προσπαθήσω.
Θα είναι η τελευταία ανθρώπινη αμυντική ασπίδα.
Τα όνειρά μου θα είναι όσα δεν έκανα κι όσα να κάνουν άλλοι είδα.
Γέμισε ο κόσμος λόγια. Το Θεό μου δε θ' αφήσω.

Ελπίζω Αυτός να με οδηγήσει.
Ελπίζω Αυτός τις ευθύνες να ζυγίσει.
Ελπίζω να μου δείξει
την αλήθεια που θα με βοηθήσει.

Μόνο δύο πράγματα μπορούν να με εμποδίσουν, όπως το σκέφτομαι.
Να είμαι στρατιώτης ντυμμένος στο χακί
ή να έχω οικογένεια: γυναίκα και παιδί.
Αλλιώς, ούτε το σκοτάδι δε θα μπορεί να με κάνει να αχνοφαίνομαι!

Δεν υπάρχουν σχόλια: