Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Ήρωας


Ο ήρωας ο πρώτος της γειτονιάς
Αυτός που με αέρα περνάει και γυρνάς
Που νιώθει να τον θέλουν να τον θαυμάζουν όλοι
Ο πρώτος της πλατείας, των μπαρ και του χωριού
Θα δούμε τι αξίζει αν πάει κάπου αλλού
Θα δούμε αν αξίζει στον δρόμο για την πόλη

Είναι δύσκολο να ‘σαι ο εαυτός σου
Όταν χίλια-δυο μάτια σε κοιτούν
Να διαλέξεις ποιος είναι ο άνθρωπος σου
Όταν όλοι τις ανάγκες τους μετρούν

Μα ειμ’ εγώ
Για πράγματα άλλα
Αληθινά, πολύ πιο μεγάλα

Κι αν φύγεις που να πας πιο πέρα από ‘δω
Μα κανένας δεν ανήκει στον φόβο αυτό
Ελεύθερος θα είσαι να σπάσεις τα δεσμά σου
Στο δρόμο σου σε σπρώχνουν σιγά ρε κόσμε πια
Μα αν θες και να πετάξεις βαθιά σου έχεις φτερά
Μα όσοι σ’ αγάπησαν σου βάλαν φωτιά σου

Είναι δύσκολο μα πλησιάζω
Στης αλήθειας μου το φως και τη ζωή
Εισ’ ο κόσμος μου και σ’ αγκαλιάζω
Ζούσα πάντα την αγάπη τη μίση



Ag'o δεν πρέπει να το κατάλαβες... Αλλά άγγιξες μια πολύ λεπτή χορδή του εαυτού μου σήμερα. Θα σου πω πιο ιδιαιτέρως το πώς(αν νιώθεις ότι το χρειάζεσαι να το μάθεις). Πάντως με τον τρόπο που με άγγιξες σήμερα, με έχει αγγίξει μόνο μία κοπέλα ξανά ποτέ. Και ήταν αυτή που θεωρούσα ως η πιο σημαντική κοπέλα στη ζωή μου. Δεν έχω άλλα λόγια. Απλά σ' ευχαριστώ.
Και μακάρι να σου βγουν όλα όπως επιθυμείς με τον αργυράκη

1 σχόλιο:

argy είπε...

όμορφα...χαίρομαι που σε έκανα να νιώσεις έτσι...φαντάσου πώς με έκανες εσύ να νιώσω,με αυτό που έκανες....ευχαριστώ για την ευχή σου,αν και δεν τη θεωρώ τόσο σημαντική...σημαντικό είναι να θυμηθώ να σου πάρω μια στολή,για την επόμενη φορά που θα 'μαι μόνη μου....heroάκι μου εσύ....