Όμορφως

Τα μάτια μου έχουν δακρύσει αυτή τη στιγμή και δεν είναι από την κούραση. Είναι από τη συγκίνηση. Λέτε μετά από πολύ καιρό να με πλησιάσει κάποια που να μου θυμίζει τη Δανάη όταν ήμουν στο Δημοτικό; Θα πείτε "μα καλά τι λες; την παλεύεις;". Διαβάστε όμωςαυτό και ιδιαίτερα κατά το τέλος που λέει τι του έκανε ένα κοριτσάκι από ένα σχολείο και θα αποκτήσετε κι εσείς τις δικές σας σκέψεις.
Και αν αυτό ήταν αρκετό για να συγκινηθείτε, τότε ακούστε κι αυτό:

Δε θέλω να σας στενοχωρήσω. Δε θέλω να σας πληγώσω. Θέλω απλά να σας βοηθήσω να κλάψετε. Μη μου κρατήσετε κακία λοιπόν. Είμαι εδώ για εσάς...