Yeah...right!

"Yeah...right!" όπως λέει και ένας φίλος μου. Η ώρα είναι 2:39(2:36 όταν ξεκίνησα να πληκτρολογώ) οπότε και να χτυπιόμουν δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω εκπομπή 12:00-2:00. Καλά δε με χάλασε κιόλας. Να λέμε και την αλήθεια δηλαδή! Πήγε βέβαια η ψυχή μου στην κούλουρη, που λένε, κάποιες στιγμές αλλά εντάξει! Σκεφτόμουν απλά τα λόγια του πατέρα Παΐσιου. "Να μη ζητάμε από το Θεό να μην πεθάνουμε! Να ζητάμε να έχουμε μαρτυρικό θάνατο. Να πάρουμε μισθό κι από Αυτόν". Ή μια υποκειμενική ερμηνεία για τους πιο "κοινούς ανθρώπους" θα ήταν αν προτιμάται ο θάνατος για να σωθεί κάποιος φίλος ή ο θάνατος από πέτρα που απλά σου ήρθε στο κεφάλι.
Μιλούσα και με το θρησκευτικό του σχολείου μου προχτές... Μου είπε πως θα περάσω δύσκολα στη ζωή μου. Για διάφορους λόγους. Να είσαι καλά κυρ καθηγητά και ελπίζω αυτό το σαββατοκύριακο να ήταν το κατάλληλο για να τελειώσεις το 2ο βιβλίο σου.
Όσο για σένα μικρέ μου φίλε, θα σου το στείλω και σε μήνυμα αλλά να σου κάνω και εδώ μία μνοία(ή μνία ή όπως στο καλό γράφεται!). Βρε τρελέ(Θρύλε Τρανέ Ολυμπιακέ(ξέρω ξέρω)), καλά δε σου είπα ότι 10 με 13 θα λείπω; Τι μου στέλνεις καλή διασκέδαση από τώρα; Να είσαι καλά πάντως γιατί η ευχή σου πραγματοποιήθηκε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και σε ευχαριστώ γι' αυτό όπως και το Θεό για τη μεγαλοψυχία Του.
Λοιπόν... καληνύχτα σε όλους.
Πάω να χαιρετήσω τους 2 αγγέλους που με προσέχουν κρυφά "όταν φέυγει η μέρα".