Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

"Είδα πολλά..."

Γνώρισα ανθρώπους που έχουν χάσει πολλά
και άλλους που κερδίσαν πριν τα χάσουν ξανά...
Γνώρισα ανθρώπους που έχουν παίξει στο καζίνο
και τελικά παράτησαν το πάθος εκείνο.

Γνώρισα ανθρώπους που κροϊδεύαν στο δημοτικό
μα όσοι τους αγάπησαν το ξέχασαν κι αυτό.
Γνώρισα ανθρώπους που δεν κλαίγαν. Όπως ήμουν κι εγώ.
Το πρώτο δάκρυ μου ήρθε από ένστικτο...οικογενειακό.

Γνώρισα ανθρώπους που ο νόμος ήταν πιο πάνω από αυτούς.
Τα ίδια τα χρήματα αποκάλεσαν θεούς.
Γνώρισα ανθρώπους που γνωρίσαν ανθρώπους
μα καθόλου δεν είδαν όσους έκαναν κόπους.

Γνώρισα ανθρώπους που παλεύουν με τη ζωή
και δε λέω "παλεύαν" γιατί ζουν ακόμη αυτοί.
Γνώρισα ανθρώπους που με δεχτηκαν χαμογελαστοί
και άνοιξε η αγκαλιά μου για να τους υποδεχτεί.

Ίσως με κάποιους να νομίσεις ότι μοιάζεις.
Με την ύπαρξή σου μόνο το κακό πειράζεις.
Θα σου δώθούν φίλε μου πολλά.
Άλλα θα'ναι άσχημα και άλλα καλά.

Θα κάνω ό,τι μπορώ
για να είμαι μαζί
με αυτούς που αγαπώ
όπως είσαι κι εσύ.

Κι ό,τι κακό και άσχημο έρθει, υπομονή!
Θα'ρθει να σε προστατέψει από χειρότερα. Η αλήθεια είναι αυτή!
Κι αν κάποιες φορές δε βρίσκεις λύσεις...
Μη φοβάσαι. Σκοπός είναι να καταφέρεις να επιζήσεις.

Κλείσε τον κόσμο όλο στο μυαλό σου.
Κλείσε τα αυτιά σου, τα μάτια σου, το εγώ σου.
Κι ύστερα άνοιξέ τα και πέταξε το κάθε τι τυχαία.
Και πριν ξανακρυφτούν, κοίτα μόνο τα ωραία.

Μην ψάξεις για τίποτα. Ούτε για φως, ούτε για σκοτάδι.
Τα μάτια σου κλείσε. Το μυαλό... η ψυχή θα καταλάβει.
Επειδή Τον αγάπησες θα ζήσεις.
Να μη φοβάσαι! Όσες φορές κι αν χρειαστεί να λυγίσεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια: