Περί ψευδαισθήσεων ο λόγος...

Όσο πιο πολύ ασχολούμαι με τον προγραμματισμό και τους υπολογιστές τόσο πιο πολύ μου αρέσει η πραγματική ζωή. Ένα απλό παράδειγμα:
Μπαίνετε σε ένα forum και κάνετε εγγραφή. Σας αποστέλλουν έπειτα ένα email για να ενεργοποιήσετε τον λογαριασμό σας και όταν ξαναμπαίνετε στη σελίδα, νιώθετε σαν στο σπίτι σας. Βλέπετε την κεντρική σελίδα και πάνω πάνω ή δεξιά στη σελίδα ένα "Καλώς ήρθες" και δίπλα το όνομά σου. Κάπου εκεί λοιπόν αποκτάται η απόλυτη ψευδαίσθηση πως όλα αυτά που βλέπεις μπροστά σου έχουν φτιαχτεί ειδικά για εσένα. Γιατί είσαι τόσο μοναδικός...

Κι όμως αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι πως όλη η σελίδα είναι έτοιμη από πριν για ΌΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους επισκέπτες. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι:
1. να συμπεριλάβεις την κεφαλίδα στο πρόγραμμα
2. να εμφανίσεις την τρέχουσα σελίδα του προγράμματος
3. να εμφανίσεις το μήνυμα "Καλώς ήρθες"
4. Αν ο χρήστης έχει συνδεθεί τότε εμφάνισε " Όνομα_Χρήστη "
Αλλιώς εμφάνισε " Επισκέπτη "
5. Εμφάνισε υποσέλιδο.

Και στο πρόγραμμα έτσι ακριβώς είναι ο κώδικας:

 
  include("header.html");
  ...
  print("Καλώς ήρθες")
  if(user_logged_in()==TRUE){
    print($user_real_name)
  }
  else{
    print(" Επισκέπτη ");
  }
  ...
  include("footer.html");

Πού θέλω να καταλήξω;
Στον υπολογιστή όλα είναι φτιαγμένα για όλους, αλλά παρουσιάζονται σαν απολύτα στοχευμένα σε εσένα.
Στον Θεό όλα είναι φτιαγμένα για εσένα μοναδικά αλλά και για να τα μοιραστείς με όλους(αν θέλεις). Χωρίς ψευδαισθήσεις. Όταν σου πει "Καλώς ήρθες Παναγιώτη", δε θα εννοεί "Καλώς ήρθες... Χμ... Ποιος είσαι; ΑΑΑ! Καλώς ήρθες Παναγιώτη". Θα εννοεί ακριβώς αυτό: "Καλώς ήρθες Παναγιώτη! Χαίρομαι που είσαι και πάλι κοντά Μου".