"...απλώς μια καλημέρα"
Ήθελα απλώς να πω μια καλημέρα
πριν ακόμα φύγει το φεγγάρι.
Πριν ακόμη ξεκινήσει η νέα μέρα
και με βρει, με μάτια κλειστά, στο μαξιλάρι.
Μείναν λίγες ώρες μέχρι να ξημερώσει
μέχρι να φύγει από το δάχτυλο του φεγγαριού η βέρα
και στα μάτια σου το πρώτο φως να δώσει
ο ήλιος, και την πρώτη νότα μια φλογέρα.
Τέσσερις μέρες, τρία ποιήματα.
Τόση έμπνευση από ένα άδειο τετράδιο.
Τόσα χρόνια, μεγάλα βήματα.
Τόσες σκέψεις στοιβαγμένες σε ένα άδειο δωμάτιο.
Κλείσε τα μάτια και νιώσε το φως.
Είμαι μακριά σου κι όμως τόσο κοντά.
Αγκαλιά να με κρατήσεις κι απόψε καθώς
ξαναρχίζει η καρδιά να χτυπά δυνατά.
Όταν γράφω ποιήματα υπάρχει μια ακολουθιακή διαδικασία.
Ντύνομαι για τον βραδινό ύπνο,
Χώνομαι στο κρεβάτι μου
Παίρνω το τετράδιο και το στυλό
και ξεκινάω να γράφω.
Γι' αυτό μερικές φορές τελειώνω τα ποιήματα σε 2 νύχτες(βλ. "Νύχτα διπλή"). Γιατί από την κούραση πέφτω εξαντλημένος πάνω στο στρώμα έχοντας γράψει μόλις 2 στροφές.
Κάπως έτσι έγινε και σήμερα.
Έπεσα στο κρεβάτι μου,
Πήρα το τετράδιο και το στυλό
και ξεκίνησα να γράφω.
Όμως μόλις τελείωσα, αντί να αφήσω το τετράδιο στην άκρη και να κοιμηθώ, έβαλα μουσική, και επέστρεψα στην οθόνη του υπολογιστή για να συνεχίσω τη νύχτα μου.
Και όπως το σκέφτομαι...
Οι γύρω μου κοιμούνται...
Κι εγώ σκέφτομαι την καλημέρα που θέλω να πω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου