Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

Ένα καινούριο τετράδιο...

Να λοιπόν ένα ακόμη βράδυ
που από μέσα μου βγήκε το σκοτάδι.
Τα ίδια λάθη...
Πάνω στα ίδια πάθη...

Και μόνο εγώ τα βλέπω.
Μόνο εγώ ένιωσα ότι πέφτω.
Πώς είναι δυνατόν εγώ να δίνω σκοτάδι
κι αυτοί να νομίζουν πως παίρνουν φως;

"Όποιος δίνει το φως δε μπορεί να το κρατήσει μακριά του".
Όμως το φως δεν πηγάζει από μέσα μου. Το φως είναι κοντά Του.
Εγώ απλώς κάποιες φορές δεν το εμποδίζω στη διέλευσή του.
Δεν το βοηθάω να φτάσει στον τελικό προορισμό, στην τέλευσή του.

Είμαι άνθρωπος. Ούτε δαίμονας, ούτε άγγελος.
Αλλά μπορώ να γίνω και τα δύο. Κι ας είμαι άνθρωπος.
Δε θέλω δικαιολογίες στην καρδιά και στο μυαλό μου.
Θέλω να κλέψω λίγο φως και να το κάνω δικό μου...

Θέλω να κλέψω λίγη αγάπη και να την κάνω δική μου.
Θέλω να στέψω μια βασίλισσα και να την κάνω δική μου.
Θέλω να παίξω με το σκοτάδι και να το σπάσω σαν 5χρονο παιδί.
Θέλω όσο φως μου δωθεί, περιστέρια να γίνει...
    Και σε όσους το έχουν ανάγκη να δωθεί...


Τα ποίηματα έχω ένα τετράδιο και τα γράφω...
Στο τέλος του τετραδίου λοιπόν είχα γράψει πριν καιρό κάτι από την Κ.Διαθήκη(Φιλιππησίους,Κεφ.2,14-15).
Άσχημες πράξεις μου δημιούργησαν συναισθήματα...
Τα ίδια αυτά συναισθήματα είναι που με οδήγησαν στο να γράψω τα παραπάνω λόγια...
Και φτάνοντας στο τέλος του τετραδίου...
Είναι αυτά τα λόγια που με γεμίζουν με ελπίδα:

14 ΠΡΑΤΤΕΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΧΩΡΙΣ ΓΟΓΓΥΣΜΩΝ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΩΝ
15 ΔΙΑ ΝΑ ΓΙΝΗΣΘΕ ΑΜΕΜΠΤΟΙ ΚΑΙ ΑΚΕΡΑΙΟΙ ΤΕΚΝΑ ΘΕΟΥ ΑΜΩΜΗΤΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΓΕΝΕΑΣ ΣΚΟΛΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΛΑΜΠΕΤΕ ΩΣ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ


ή για όποιον προτιμάει τη μετάφραση:

14 Όλα να τα κάνετε χωρίς γογγυσμούς και αμφιβολίες,
15 για να γίνετε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού άμωμα στο μέσο μιας γενιάς στρεβλής και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων φέγγετε σαν φωτεινοί αστέρες στον κόσμο



Μάλλον μπορώ ακόμη να γίνω φωτεινός αστέρας...
Ελπίζω στις δυνάμεις που μου χάρησε ο Θεός...
Ελπίζω στις δυνάμεις και στη θέληση που χάρησε ο Θεός ως δώρο σε όλους τους ανθρώπους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: