Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

Λίγους μήνες πιο μετά...

Το παρακάτω δε θυμάμαι πότε το έγραψα. Είμαι σίγουρος όμως πως το έγραψα πιο μετά από το προηγούμενο...
Δεξιά οι δράκοι της ανατολής
Αριστερά οι γύπες της ερήμου της δύσης.
Στη μέση, προσπαθώντας να επιζήσει
ένα λευκό, με μικρά φτερά περιστέρι.

Έστω ότι ο δράκος αναπαραριστά την Κίνα ή την Ιαπωνία.
Οι γύπες έστω ότι αναπαριστούν την Αμερικής.
Και τα δύο απειλούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το περιστέρι.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, έστω ότι το περιστέρι είναι η Ελλάδα.

Έστω τώρα κάτι διαφορετικό.
Έστω ότι ο δράκος είναι το τέλος του κόσμου.
Έστω ότι ο γύπας είναι η αρχή του κόσμου.
Έστω ότι το περιστέρι είναι αυτός που έδειξε περισσότερο την αγάπη του, και όρισε έτσι τη μέση.

Έστω κάτι ακόμη...
Έστω ο δράκος πως είναι το μέλλον σου.
Έστω ο γύπας πως είναι το παρελθόν σου.
Άρα έστω ότι το περιστέρι είναι το παρόν σου.

Όσον αφορά σε αυτήν την τελευταία υπόθεση...
Σκέψου τον εαυτό σου σαν το περιστέρι.
Ο γύπας, το παρελθόν σου, σου τρώει τα σπλάχνα σιγά-σιγά
  γιατί αναπαριστά τα λάθη που έκανες και για τα οποία
    δε συγχώρησες ποτέ τον εαυτό σου.
Ο δράκος είναι... Ο δράκος έχει διπλή όψη
  Φαντάσου τον εαυτό σου να αντικρίζει κατάματα ένα τέτοιο θηρίο!

Λογικά θα νιώσεις φόβο ή δέος.
Αν νιώσεις κάτι τέτοιο τότε σκέψου μέσα σου,
μήπως αφήνεις τα μεγάλα θέματα να σε εμποδίζουν από το να ασχοληθείς με τα μικρά που αφορούν εσένα και μόνο αλλά λόγω αυτού είναι πιο καίρια;
Πρόσεξε όμως. Μπορείς να ασχοληθείς με τον εαυτό σου, χωρίς να ξεσπάς σε άλλους ή να απομακρύνεσαι από αυτούς(φίλους, γνωστούς και λοιπούς).

Λογικά θα νιώσεις φόβο ή δέος.
Θυμήσου: Ο δράκος είναι το μέλλον σου.
Θα μείνεις παράλυτος παραδομένος στον φόβο του θεάματός του;
Ή θα ήταν καλύτερα να δεις αυτόν τον απέραντο γαλάζιο ουρανό από πίσω του και να αρχίσεις να κάνεις όνειρα;
Φαντάσου τον εαυτό σου να πετάει στους ουρανούς καβαλώντας αυτόν τον δράκο. Φαντάσου τον εαυτό σου να δημιουργεί έχοντας τη δύναμη αυτού του δράκου. Μοιράσου τα όνειρά σου αυτά με τον δράκο.
Δε θα χρειαστεί να δαμάσεις τίποτα. Θα αναλάβει ο δράκος μετά! Και μαζί του θα καταστρέψεις και τους γύπες και τις ερήμους. Κοίτα όμως να αφήσεις άθικτες τις οάσεις που σε βοήθησαν και σε υποστήριξαν.

Όλοι έχουμε μέσα μας αυτή τη δύναμη του δράκου. Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε. Έχουμε τη δύναμη να καταστρέψουμε ή να δημιουργήσουμε. Και η καταστροφή μιας ψυχής είναι χειρότερη από την πληγή στο σώμα. Όσο βαθιά και αν είναι.

Συνδύασε τώρα τη δεύτερη και την τρίτη ομάδα υποθέσεων.
Μοιράσου τα όνειρά σου με το δράκο μέσα σου.
Μπορεί να είσαι ένα λευκό περιστέρι με μικρά φτερά αλλά η δύναμη να αλλάξεις ή να βοηθήσεις τον κόσμο είναι μέσα σου.
Γίνε το περιστέρι που έχοντας τις δυνάμεις του δράκου μπορεί να δώσει όση περισσότερη αγάπη είναι δυνατόν... Και θέλει να τη δώσει! Και συνέχεισε να ορίζεις έτσι τη ζωή σου.

Ο δράκος θα σε οδηγήσει στο τέλος του κόσμου σιγά-σιγά. μη φοβάσαι όμως. Γεμισέ τον με αγάπη(μην ξεχνάς, αναπαριστά το μέλλον σου άλλωστε) και να είσαι σίγουρος πως μόνος εκείνος θα πληγωθεί και θα πεθάνει για να αναγεννηθείς εσύ.

Όσο γιατί ο γύπας αναπαριστά την αρχή του κόσμου...
Από την αρχή της δημιουργίας σου, της γέννησής σου, κάποιος, κάπου, κάποτε, τουλάχιστον μία φορά προσπάθησε να εκμεταλευτεί την ύπαρξή σου. Αν δε θες να χάσεις τον εαυτό σου, αντιστάσου σε αυτή την εκμετάλευση. Όχι όμως με μίσος, απέχθεια ή πόλεμο. Απλά αδιαφόρησε. δε χρειάζεται να παίρνεις εκδίκηση. Κανείς και καμία (ούτε εγώ φυσικά) δεν αξίζει να ξεπέσει στο μίσος. Η αγάπη είναι πολύ καλύτερη.

Τέλος, αναφέρθηκα στην Ελλάδα ως περιστέρι, στην Κίνα και την Ιαπωνία ως δράκο και την Αμερική ως γύπες. Σε καμία περίπτωση δεν έχω πρόθεση να προκαλέσω εμπάθειες ή αρνητικά συναισθήματα απέναντι σε αυτές τις χώρες. Απλά τα ζώα αυτά ταιριάζουν με τις περιοχές αυτές. Ο δράκος, ως ιερό ζώο της Κινας, ενώ οι γύπες ως πτηνό που κατοικεί στις ερήμους της Αμερικής. Να ψάχνετε πάντα το βαθύτερο νόημα.
Συγκεκριμένα σε αυτή την πρώτη ομάδα υποθέσεων ήταν ένα:
Όπως η Ελλάδα έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε αυτές(αλλά και στις υπόλοιπες χώρες) έτσι κι εσείς σαν άτομα που έχουν συνειδητοποιήσει πόσο πολύ μπορούν να καταστρέψουν ή να δημιουργήσουν, δώστε το φως της αγάπης σε όσους έστρεψαν το βλέμμα τους μακριά του γιατί δεν άντεχαν να βλέπουν. Και να είστε σίγουροι πως κάθε μέρα που δίνετε αγάπη, κάθε μέρα απομακρύνετε τον κόσμο από το τέλος του. Έχετε τη δύναμη. Αρκεί να το πιστέψετε.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό το κειμενάκι... Βαθυστόχαστο....