ΤΑΖ - 3η πράξη

Τι να πω άραγε και πώς;
Αρκεί το "ευχαριστώ"?
Γι' αυτά που μου προσέφερες καθώς
δεν ξέρω πότε θ' ανταποδώσω εγώ.

Τα συναισθήματά μου, τη φιλία μου
τα έχεις...
Τα μυστικά, την ανθρώπινη μαγεία μου
καλά τα κατέχεις...

Έχω αποκτήσει πολλές εμπειρίες μέχρι τώρα στη ζωή
Μπορώ να βρω πολλές που ήμουν πιο συναισθηματικά γεμάτος.
Άλλες μαζί σου, άλλες χωρίς... Η αλήθεια είναι αυτή.
Ποτέ όμως ξανά δεν πέρασα τόσο καλά. Με διασκέδαση γεμάτος!

Όσο για το πότε έγραψα το κείμενο αυτό που διαβάζεις...
Δε με εμπνέει το σκοτάδι για να γράψω. Μ' εμπνέει η μοναξιά.
Να έχουν κοιμηθεί όλοι. Σε κανέναν να μην πω "κοιτάζεις!"
Να μπορώ να τους βλέπω όσο κοιμούνται. Να ξέρω ότι είναι καλά!

Να ξέρω ότι αν κάτι συμβεί, εκείνοι όμορφα θα περνούν.
Φύλακας ονείρων ή ξάγρυπνος φρουρός αν προτιμάς.
Κάθε βράδυ απ' το μυαλό τέτοιες σκέψεις θα διαβούν.
Θ' ανταποδώσω κάπως ΤΑΖ. Κάποτε... Ανεξάρτητα του τι στο μυαλό κρατάς.

"Πραγματικοί φίλοι δεν είναι αυτοί που δε σε πληγώνουν ποτέ.
Είναι αυτοί που σε προστατεύουν ώστε να μην σε αφήσουν να πληγωθείς ποτέ".
Έτσι άκουσα πρόσφατα από έναν φίλο καλό.
Αν είναι έτσι... Προσπαθώ...

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία