Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007
Μοναχικό συναίσθημα
[...]ξέρω να σιγοσφυρίζω ένα σωρό μελωδικούς σκοπούς περπατώντας στο ηλιοβασίλεμα, αλλά δεν έχω ένα αυτί να τους ακούσει και ένα χέρι να με κρατήσει αγκαλιά από τη μέση, κάποιον να μοιραστεί μαζί μου καλές και άθλιες στιγμές, και είναι κάτι φορές που αυτό με γαμάει[...]
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Μια χαρά πήγαινε, ώσπου στο τέλος αυτή η λέξη τα χάλασε λίγο... Ξέρεις, κατα τη γνώμη μου, χαλάει όλη αυτή την αρχική ατμόσφαιρα.
Δημοσίευση σχολίου