Τιμωρία

Να ρωτήσω θέλω μόνο
καλυμμένος για ακόμη μια φορά από τον πόνο.
Ξέρω τι νιώθω.
Ξέρω της ψυχής μου τον πόθο.

Κι όμως, σαν κάτι να με κρατάει εδώ.
Σαν κάτι, να μη με αφήνει να προχωρήσω.
Σαν κάτι να μη με αφήνει να συνεχίσω.
Γιατί εγώ;

Γιατί έπρεπε να καταλάβω τον εαυτό μου;
Γιατί έπρεπε να μάθω τον εαυτό μου;
Γιατί έπρεπε να μάθω τις δυνάμεις μου;
Γιατί έπρεπε να γνωρίσω τις καταστροφικές μου δυνάμεις;

Ποιος άλλος μπορεί να πει ότι κατέστρεψε έναν άνθρωπο;
Κι όχι οποιονδήποτε.
Έναν άνθρωπο που αγαπούσε πάρα πολύ.
Τη Hopy...Αυτόν τον άνθρωπο.

Όσο πόνο μου προκάλεσαν οι Δώρες στη ζωή μου
Τόσο πόνο και διπλάσιο προκάλεσα εγώ.
Και σε ένα μόνο άτομο που έψαχνε για φως στο σκοτάδι.
Και το είδε μέσα μου και δεν είχε άδικο. Νάνσυ...

Δεν έχω το δικαίωμα να πω ότι λυπάμαι.
Δεν έχω το δικαίωμα να ζητήσω τη συγγνώμη σου.
Και όντως μου έδωσες έναν σκοπό στη ζωή μου.
Κι ας έχασες το σκοπό της ζωής της δικής σου.

Και για εμένα όμως δεν ήταν λίγο.
Μου έδωσες ως σκοπό να προσπαθήσω να γίνω αγγελάκι.
Τώρα έτσι που κατέστρεψα τη φύση σου,
το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να επανορθώσω.

Ξαναείπα όμως πως δεν έχω δικαίωμα να πω τίποτα...
Συνεπώς δε μπορώ να επανορθώσω μαζί σου.
Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σωστός
μπορώ...όσο πιο δίκαιος.

Αφού δε θα μπορέσω ποτέ να σώσω εσένα.
Αφού θα πεθάνω έχοντας ακόμη τύψεις για το ότι σε κατέστρεψα.
Αν μπορώ τουλάχιστον να σώσω το τομάρι μου,
ας γίνει έτσι.

Αν πάλι το να σώσω εμένα σημαίνει έμμεσα τη δική σου καταστροφή,
τότε ας μην ευτυχίσω ποτέ.
Ας ζήσω δυστυχισμένος
Και ας πεθάνω δυστυχισμένος.
Δε ζητάω λύπηση.
Δε ζητάω τίποτα.

Ζητάω μόνο μια θέση στον Παράδεισο.
Κι αυτή ας είναι για τη Hopy, όχι για μένα Κύριε.
Και για να είμαι σίγουρος πως κανείς δεν πρόκειται να
παρερμηνεύσει τα λόγια μου αυτά:

“Η αυτοθυσία μου για τη Hopy, ας μην υπολογιστεί.
Ας μην μετρηθεί ως μέτρο ανύψωσής μου κοντά Σου”.

Δεν είμαι καλός.
Δεν είμαι ούτε τόσο κακός όσο της έδειξα.
Και όμως είμαι ακόμα δίπλα Σου.
Και δε νομίζω πως θα μπορέσω να με συγχωρήσω ποτέ.

Αναρωτήθηκε κανείς ποτέ;
Οι άνθρωποι που λένε πως μετάνιωσαν...
Πώς νιώθουν; Τι λένε;
Ξέρω...”Μακάρι να μη νιώθαμε”

Αν έχεις όντως μετανιώσει με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου
για αυτά που έχεις κάνει...
Ξέρεις ότι αξίζει να βασανιστείς...
Γι' αυτό δε θες να πεθάνεις.
Γιατί ο θάνατος είναι λύτρωση...τέλος του βασανιστηρίου.
Κι όμως...εσύ αξίζεις να υποφέρεις... και το ξέρεις.
Η φυλακή είναι η ελαφρύτερη τιμωρία
που θα μπορούσαν να σου προσφέρουν.

Δεν ξέρω τι αξίζει σε εμένα.
Δεν το ξέρω εγώ αυτό.

Μπορεί να αξίζω περισσότερα απ' όσα έχω φανταστεί
παρ' όλο που τώρα δεν είμαι σε θέση να το πιστέψω.
Παρόλο που δεν είμαι μάλλον σε θέση να συνεχίσω...
Καλή ανάρρωση Hopy...

---

Τουλάχιστον κράτησα αυτό που γράφω κάτω-κάτω στη σελίδα: "ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ... ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ..."... Όχι πως ήξερα ότι θα συνέβαινε ακριβώς αυτό...

---

Τραγουδάκι της Ημέρας:Deep Purple - Soldier of Fortune

Στίχοι:
I have often told you stories
About the way
I lived the life of a drifter
Waiting for the day
When Id take your hand
And sing you songs
Then maybe you would say
Come lay with me love me
And I would surely stay

But I feel Im growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin round
I guess Ill always be
A soldier of fortune

Many times Ive been a traveller
I looked for something new
In days of old
When nights were cold
I wandered without you
But those days I thougt my eyes
Had seen you standing near
Though blindness is confusing
It shows that youre not here

Now I feel Im growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin round
I guess Ill always be
A soldier of fortune
Yes, I can hear the sound
Of a windmill goin round
I guess Ill always be
A soldier of fortune>