Ονειροπαγίδα(Λίγες Ώρες πριν την Αυγή)

Ονειροπαγίδα(Λίγες Ώρες πριν την Αυγή)

Μια νύχτα ακόμη τελειώνει,
λίγες ώρες πριν την αυγή.
Σπουργίτια σε ένα δέντρο,δέντρο που ματώνει
και βγάζει μόνο μια κραυγή.

Λυπημένο που η σκιά των φύλλων του του κρύβει το φως.
Λίγες ώρες πριν την αυγή.
Μόνο τότε βλέπει το φως.
Κρατάει λίγο αυτή η στιγμή.

Έχει όμως τα σπουργίτια για παρέα.
Δεν ακούει αν τραγουδούν ωραία.
Νιώθει την καρδιά τους όσο μιλούν.
Αγαπάει όσο τα κλαδιά του τα ακουμπούν.

Λίγες ώρες πριν την αυγή,
και είσαι ακόμη άγρυπνη, εκεί.
Σίγουρη ομορφιά η Γερμανία
και Ονειροπαγίδα είναι μία.

Τόσα ξημερώματα που τα'δες άυπνη,
Μήπως, λέω μήπως, ανήκεις στα φαντάσματα?
Η χαρά σου, Χαρά, σίγουρα είναι άυλη
Μα να θυμάσαι! Μπορείς! Να ξαναχτίσεις χαλάσματα!

Πέσε για ύπνο. Πέρασε η νύχτα.
Θα είμαστε εδώ όταν ξυπνήσεις. Καληνύχτα...


Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε για τη φίλη μου Ονειροπαγίδα. Αν και θαυμάσαμε και οι δυο μας το blog της άλλης Oneiropagidas διαπιστώσαμε πως δεν είναι της φίλης μου. Πάντως αξίζει μια επίσκεψη.
Τέλος(κι εδώ κλείνω και τα σημερινά post γιατί παραέκανα μεγάλη αρχή) το παραπάνω ήταν και η πρώτη μου συνεργασία με τον JimPrift. Ήθελα να κάνουμε έκπληξη στην Ονειροπαγίδα, και το ντουετάκι βγήκε ωραίο πιστεύω. Παρά το προβληματικό μικρόφωνο του JimPrift. Και χάρηκα που το μοιράστηκα μαζί τους. Και με τους δύο...