Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

ΦΙΛΙΑ

ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ; ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΣΠΑΣΩ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΟΠΩΣ ΙΣΩΣ ΥΠΟΨΙΑΖΕΣΑΙ. ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΚΛΑΨΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ. ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΟΜΩΣ. ΤΟ ΑΞΙΖΕΙΣ. ΤΟ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΤΗΣΩ ΤΩΡΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΗΛΙΘΙΟ. ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΩ. ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ! ΑΝ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ , ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΣΕ ΠΕΙΣΩ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ! ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ... ΠΑΝΤΑ ΑΛΗΘΙΝΟΣ!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Δύσκολο να είσαι ΠΑΝΤΑ αληθινός. Και αν τα καταφέρεις, θα πρέπει να υποστείς τις συνέπειες. Εγώ προσπάθησα να είμαι αληθινός, ήμουν αληθινός. Τώρα όμως προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου γιατί έχω γευτεί την πίκρα της αλήθειας. Και είναι πολύ πικρή...