Η ιστορία από ένα κοριτσάκι

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Κάποτε ένας πολύ ψηλός άνθρωπος αποφάσησε να δημιουργήσει κάτι πολύ μικρό ίσα ίσα για να του κρατάει παρέα.

Δεν ήξερε να κάνει πολλά πράγματα...

Ξεκίνησε λοιπόν παίρνοντας δύο σίδερα και χρησιμοποιώντας τα σα βελόνες

Έτσι μετά από αρκετές μέρες, έχοντας καταφέρει επιτυχώς να κρύψει τα σχέδιά του από τους υπόλοιπους ψηλούς ανθρώπους, είχε καταφέρει να πλέξει μια κάλτσα

στο μικρό μέγεθος που είχε φανταστεί

πιο μεγάλο από τις κάλτσες που χρησιμοποιούν οι σημερινοί άνθρωποι, σαν στολίδι στο τζάκι περιμένοντας τον Αι Βασίλη

αρκετά μεγάλη ώστε να χωράει ένα κοντό μωράκι σε αυτή

νεογέννητο

όλη μέρα κοιμόταν

και είχε το χέρι του ανθρώπου για αγκαλιά

και την καλτσούλα για κουβέρτα

σαν να είχε γεννηθεί από την αγάπη του ψηλού ανθρώπου από το καλτσάκι που είχε καταφέρει ο ίδιος να πλέξει

μεγαλώνοντας αυτό το παιδάκι άλλαξε

απέκτησε προσωπικότητα

απέκτησε γνώμη

και απέκτησε γνώση

έγινε κοριτσάκι

όμως πάντα ήταν παιδάκι

και ο ψηλός άνθρωπος πάντα ήταν εκεί να το φροντίζει

ακόμη και όταν πέθανε

πάντα ήταν εκεί να του δώσει του κοριτσιού ένα ζεστό χέρι αγκαλιάς

και έτσι το κοριτσάκι με τις δυνάμεις που είχε συρρίκνωσε την πρώτη του καλτσούλα

την έκανε ανάμνηση και την κράτησε καλά φυλλαγμένη στην καρδιά του

μάλιστα λίγο πριν πεθάνει, ο ψηλός άντρας της είχε χαρίσει και κάτι κόκκινα παπουτσάκια για τα ποδαράκια της

δεν ήταν κάτι σημαντικό

ήταν όμως κάτι

κάτι που έκανε το κοριτσάκι να νιώθει ότι έχει φτερά και μπορούσε έτσι να πετάξει, να περπατήσει όπου εκείνο ήθελε

έτσι όταν έμεινε μόνο του, πήρε το δρόμο που χάραξε μαζί με τη μοίρα και τελικά έφτασε κάπου...

κάπου όπου μπορούσε να ζήσει

να μάθει

να παίξει

να αγαπήσει

όμως αυτή την μικρή, την πρώτη, την καλτσούλα δεν την ξέχασε ποτέ...

Ούτε αυτόν τον ψηλό άντρα...

μερικές φορές μάλιστα, που έπεφτε σκεφτόμενο ,το κοριτσάκι, τα όσα πέρασε για να φτάσει στο σήμερα, προσπαθούσε να χωρέσει τα ποδαράκια της μέσα στη μικρή καλτσούλα

αυτό φυσικά δε μπορούσε να γίνει

μπορούσε όμως, και συνέβαινε, να νιώθει το χέρι του ψηλού άντρα να την αγκαλιάζει

να νιώθει τη ζεστασιά του κορμιού της

και κυρίως να νιώθει το παιδάκι που άφησε μέσα στην ψυχή της, έχοντας αφήσει πλέον αυτόν τον κόσμο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~ΤΕΛΟΣ~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Απλώς μια παραμυθένια εξιστόριση του ταξιδιού της ψυχής σου από την αρχή μέχρι το σήμερα όπως τη φαντάστηκα...

Ελπίζω να σου άρεσε...

Να προσέχεις εκεί που είσαι



Καληνύχτα κοριτσάκι