Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

Μια στιγμή... Μια νύχτα διπλή...

Το μόνο που ήθελα σήμερα να δω...
Αυτό ήταν το φεγγάρι...
Εκεί, από ψηλά, με κοίταγε με χάρη.

Δεν ήθελα τίποτε άλλο, μόνο να γράψω γι' αυτό
χωρίς να πάψω να το κοιτάω.
Στο δωμάτιο μπήκα για ένα φύλλο λευκό
για μια στιγμή έπαψα να το κοιτάω

Είχα χαθεί όμως τελικά στο φως του.
Είχε περάσει ώρα πολλή
κοιτώντας το, και τώρα είχε χαθεί.
Χάθηκα στην απουσία του σα γιος του.

Τόσο ψεύτικη και όμως τόσο αληθινή η λάμψη.
Την έχουμε απολαύσει κι ας την έχουμε θάψει
κάποιες φορές...
Εκτός από χτες...

Χτες έμεινα καθηλωμένος, αποσβολωμένος να το κοιτάζω.
Εγώ που δε θαυμάζω, να το θαυμάζω...
Ήθελα να ακολουθήσω την πορεία του στον ουρανό.
Να εμποδίσω γι' αυτό και για τους φίλους μου κάθε κακό.

Μου φαίνεται σα να το είδα μονάχα μια στιγμή.
Χρειάστηκα όμως για το να το γράψω, μια νύχτα διπλή...

Δυο νύχτες μόνο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: